Donkere Dinsdag drijft over.

Volgens Brian Shields, de lokale Piet Paulusma van WFTV, zullen we vandaag weinig zon zien, maar zoals de titel al zegt; overdrijven is ook een vak. ‘Severe Thunderstorms & mostly cloudy’ klinken een stuk erger dan ‘bewolkt met kans op onweer’, toch ? Maar ook Brian en zijn collega’s zitten er wel eens naast, net als hun Nederlandse vakbroeders. Zouden we gisteren een stralende dag hebben, niets was minder waar. De hele dag geen zon gezien.

En ook vandaag lijkt het die kant op te gaan. Maar, geheel tegen de voorspellingen in, piept na het ontbijt een vers zonnestraaltje door het wolkendek. Dat schrikt daar zo van dat ze als bange hazen op de vlucht gaan en zich de hele dag niet meer laten zien. Goed, het wordt dan niet de vorige week al georakelde 29 of 30 graden, maar volgens het 11 0’clock nieuws zelfs een graadje of wat meer. Deze dag was een record-high van in de nineties, dus 32+ Nederlandse graden. Daar kunnen we prima mee leven.

Zo brengen wij het grootste gedeelte van de dag in en rond de pool door, en zien pas tegen de avond een paar wolkjes verschijnen. Die jongen daarop wel heel snel aan, zien er zelfs een beetje dreigend uit maar tot op dit moment (het is elf uur geweest) is er nog niet één van de broodnodige druppels gevallen. Het is dus weer een heerlijk rustige dag en ik krijg volop tijd om me met de foto’s bezig te houden, en zoals inmiddels in de rechterkolom op de pagina te zien is, is het fotoalbum actief.

Opvallend aan het fotoalbum deze keer is dat er meer katachtigen dan motoren in staan, maar ook de laatste ontbreken niet, gelukkig. We gingen immers voor Daytona Bike Week 🙂

Maar het is gewoon een heerlijke dag op die manier, beetje werken aan laptop en teint, af en toe het zwembad in vallen, kortom een vakantiedag uit het boekje. We zijn er dankbaar voor.

De lunch is koffie met een koekje, veel meer honger hebben we niet, maar voor de maaltijd moeten we toch echt de deur uit. Vorige week stonden we er al voor de deur, maar vandaag gaat hij echt open, dus wagen we maar weer een poging. Het zou een vruchteloze zijn, uit eten bij Chuy’s, Tex-Mex restaurant. Als we aankomen blijkt er nog behoorlijk parkeerplaats te zijn, dus dat betekent meestal korte of geen wachttijden. Eenmaal binnen treffen we een complete chaos.

We worden we direct geholpen, en kunnen zelfs direct aan tafel als we dat willen, net als hele volksstammen van 2, 4, en zelfs 8 personen na ons, maar dan begint de wachttijd wel op te lopen. Maar het is prima weer, dus wij willen buiten zitten, iets wat normaal nergens een probleem is, en ook hier zijn lege tafels genoeg, maar we krijgen toch een beeper met een wachttijd van 10, maximaal 15 minuten. Oké, nieuw restaurant, net open, nog steeds naarstig op zoek naar personeel, even wachten moet kunnen. Dat doen we 15 minuten buiten en gaan dan toch maar weer even binnen kijken. Achter de balie staat soms wel 5 of 6 man door elkaar te werken (ook van de bediening), en de voorkant weet niet wat de achterkant doet. Waarom ze voor de cruciale plaatsen in zo’n nieuwe tent niet een ervaren crew van een ander filiaal invliegen voor de eerste aanloop, blijft voor mij een raadsel.

We zien het met lede ogen aan, en uiteindelijk komt er toch nog iemand naar ons toe om ons welkom te heten. Ik vertel dat we al welkom waren en al meer dan 20 minuten in het bezit zijn van zo’n mooie blauwe pieper die na 10 minuten had moeten afgaan voor een plaatsje op het, nog steeds niet erg volle terras. Ze mompelt wat over understaffed en loopt even naar buiten om de stand van zaken te bekijken. Met een schuldig gezicht komt ze terug, met de mededeling dat er al wel wat tafels uitgegeten zijn, maar dat de mensen nog zitten na te keuvelen, en dat het nog wel even kon gaan duren. In een flits wilde ik voorstellen het terras wel even schoon te vegen :-), maar ons beider reactie was; hier is je pieper, bedankt en tot nooit weer ziens.

En zo komen we bij een ander nieuw restaurant, 500 meter verderop. Logans Roadhouse, die stond ook nog op ons lijstje, and tonight is as good as any. We foeteren nog even over de inefficiëntie van Chuy’s ;’zeg dan niet dat het 10, max 15 minuten is’ en de kaart ‘Taco Bell, maar dan beter aangekleed op een bord’, hoewel gezegd moet worden dat de gerechten niet prijzig zijn, alle entrees rond de tien dollar, maar het zijn wel allemaal taco’s, enchillada’s, burito’s etc., maar geen steak of kip, of vis in Mexicaanse stijl. Ter plekke wordt besloten om voor de Tex-Mex van de week maar naar de Loop te rijden, naar Abuelo, een aanrader van Forummer Anita. Die kaart ziet er beduidend beter uit.

Maar goed, we mogen bij Logans direct door de pindadoppen naar de tafel struinen, en krijgen ook hier te maken met nieuwigheid. Onze waitress is net twee dagen in dienst, en verteld op voorhand al dat het wat chaotisch kan gaan. Ach, ook dat went. Maar ondanks dat ze echt chaotisch is, en veel vergeet , krijgen we toch een prima maaltijd voorgeschoteld. Marion gaat voor de Fresh Route 66 Burger, en zelf neem ik gegrilde kippeborst, Logans Real American Grilled Chicken, volgens mij van een Barnevelder, allemachtig wat een homp. Maar zo lekker mals heb ik een gegrilde kip nog nooit gegeten, en het Parmezaan-Pepersausje smaakt er prima over. En met een Budje voor beiden koste deze hele handel, inclusief 2 bijgerechten, met 20% fooi, net 35 euro’s En dan kun je ook nog zoveel zoute doppinda’s eten als je op kunt. En ook hier gaan de doppen weer gewoon op de vloer.

Thuis wacht ons Key Lime Pie en NCIS, de beide uitvoeringen, dus onze avond is weer helemaal compleet. Ook voor morgen is de voorspelling weer bewolkt en kans op onweer, dus de kans is groot dat we weer gewoon aan het zwembad vegeteren. Alleen gaan we morgen wel even op pad, naar de Florida Mall, naar de Kia dealer en naar Pep Boys, niet voor iets speciaals, maar gewoon even op bezoek. En misschien nog naar Walmart, daar zijn we al 2 dagen niet geweest !!! Tot morgen.